Ο Πανεράι, γεννημένος στο Κάμπι Μπιζέντσιο της Φλωρεντίας το 1994 αποτελούσε ένα ζωντανό μνημείο και σύμβολο για την ιταλική όπερα. Είναι χάρη σε αυτόν που το λυρικό θέατρο βγήκε στην τηλεόραση της Rai το 1954. Ο Πανεράι πάντοτε ξεχώριζε για τις ερμηνείες του, ακόμη κι όταν πρωταγωνιστούσε δίπλα σε "ιερά τέρατα" της όπερας, όπως η Μαρία Κάλας.

Έκανε το ντεμπούτο του το 1946 και στα εβδομήντα χρόνια της ένδοξης σταδιοδρομίας του είχε ερμηνεύσει όχι μόνον έργα του κλασικού οπερατικού ρεπερτορίου, έχοντας στο ενεργητικό του πάνω από 150 ρόλους αλλά και έργα συγχρόνων συνθετών, όπως του Βιέρι Τοσάτι. Ο Πανεράι τραγούδησε στα διασημότερα λυρικά θέατρα του κόσμου, από τη Σκάλα του Μιλάνο, το Κόβεντ Γκάρντεν, τη Μετροπόλιταν Όπερα και τη Στάατσοπερ της Βιέννης, στην όπερα του Παρισιού, το Λιτσέου της Βαρκελώνης και στα Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ και του Εδιμβούργου. Ασχολήθηκε δε και με τη σκηνοθεσία, με την πιο πρόσφατη δουλειά του να είναι η φετινή παραγωγή του Θεάτρου Κάρλο Φελίτσε της Γένοβας. Η πρωτόλεια παραγωγή του ως σκηνοθέτης ήταν το 1972 με το Il Campanello του Ντονιτσέτι στη Γένοβα.

Πρωτοπόρος της τηλεόρασης, ο Πανεράι βρισκόταν στην ομάδα των ερμηνευτών της όπερας «Ο κουρέας της Σεβίλλης» του Ροσίνι, που μεταδόθηκε για πρώτη φορά από τη RAI στις 23 Απριλίου 1954. Το 2000 τραγούδησε στη διεθνή τηλεοπτική παραγωγή της «Τραβιάτας» του Πουτσίνι στο Παρίσι, η οποία μεταδόθηκε σε ταυτόχρονη παγκόσμια μετάδοση σε πάνω από 100 χώρες.

Από τους ρόλους στους οποίους ξεχώρισε, δίνοντάς του μάλιστα προσωπική χροιά, ήταν το «Τζάνι Σκίκι» του Πουτσίνι, παράσταση με την οποία ο Maggio Fiorentino ανακοίνωσε πως θα τιμήσει τη μνήμη του στην επόμενη διοργάνωση του Φεστιβάλ.